Enkaza çevirdiğin duygularımla,
Düşe kalka yaşıyorum.
Her kötü sözünle,
derin yaralar açılan kalbimi,
şefkatinden yoksun,
dünyaya küskün bir şekilde
İyileştirmeye çalışıyorum.
Ben açtığın yaralarla
hayatın soğuk yüzüyle
sensizlikle cebelleşirken,
bin bir acıyla mücadeledeyken,
sen şan ve şöhret peşindesin.
Anlamıyorum bu halini
Neden bu kadar taş yüreklisin.
Bana yaptığın kötülüklerden sonra
Mutlu musun,iyi misin?
Şimdilerde seni sorguluyorum içimde,
İnsan mısın değil misin?
Paranın büyüsü kör etti seni,
Onurlu yaşamı bilemiyorsun.
Yalancı ışıklar bir gün sönecek,
Bu acı gerçeği göremiyorsun.
..ilker murat çinitaş
İlker Murat ÇinitaşKayıt Tarihi : 15.3.2009 23:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlker Murat Çinitaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/03/15/zalim-168.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!