Zalim Şiiri - Murat Çeri

“Pür-âteşim açtırma benim ağzımı zinhâr
Zalim beni söyletme derûnumda neler var”

ZALİM

Aşkın kendi yetermiş bıkmak için hayattan
Ölümü istememiz ne kadar da dünyalı
Bakan gözler yüzleri eskitirmiş bakmaktan
Sana bakamayışım işte bundan olmalı

Kitaplar arasında kurutulur her çiçek
Şiire konuk olur kelimeler manolya
Aşkı bilmeyen eller seni nerden bilecek
En, en güzel çiçekler bırakılır solmaya

Kalbinin oyuncağı oluyorsun sevince
Ey yıkılmaz gurur şimdi söyle nerdesin
Ayakların dolaşır konuş(a) mazsın görünce
Elinde oyuncaksın kibirli bir nergisin

Sevememekten seni çok korkuyorum derdim
İçimi anlatmaya yetseydi kelimeler
Uzun uzun seni hep sevdiğimi söylerdim
Gün akşamlıdır gülüm uzun olmalı sevmeler

Gel gitme kalbimde kal seni sonsuz saklarım
Adın lale ise de hâlâ ben kadar şarksın
Kalbim seni çarpsada adını yasaklarım
Ölürse şair ölür zalim yaşayacaksın