Zalim Şiiri - Ayşenur Nacak

Sözlerin bittiği yerde gözlerimle
Gittiğin yerde özleminle
Sevginin en derinlerinde
Sevdiğim vardı zamanın birinde

Gözlerim ağlardı benden habersiz
Yalnızlığım yakınırdı sensizliğiyle
Bu kalp artık çaresiz
Yanan kor ateşinle

Ne zamandır bir sen görsem karşımda
Ağlarım durmadan hiç durmadan
Yokluğunu ararım gittiğinden beri
Ben sensiz yaşayamam

Küllerin arasından sesleniyorum sana
Yanan kalbimle birlikte yandım ben
Ben seni severek öldüm
Senin sevginle ölürdüm

Su gibi akar ya duygular derinden
Sevdadır ya en hoş, en hüzünlü, en kahreden
Yollar tıkalı, sevgiler sahte şu dünyada
Gönüller birdir ya hepten

Söylenir ya en derinden seni çok seviyorum diye
Hemende severler ya ilk günden
Neden beni de sen sevmedin be zalim
Benim seni sevdiğim gibi derinden

İnanılmazdı şiirlerim
Kanmazdı kimse gözlerime
Evet doğru ben yalanım
Ben senin en büyük yalanınım

Bir yıldız kayarda insan dilek tutar ya
Ben seni diledim her kayan yıldızdan
Ama sen hiç gelmedin
Ve ben hiç bırakmayacağım seni

Bir gün ölürsem sensiz
Beklerim yine seni
Ben seni ne zaman bıraktım zalim
Sen benim her şeyimsin

Ölüyorum artık son bir kere gel yanıma
Neden gelmiyorsun son bir defa sevdiğim
Bırakma beni tut ellerimden
Çok çok çok yalnızım ben

Sonradan duymak acı bana
Ardımdan sakın ağlama
Kıyamam gözyaşlarına
Ben artık yokum zalim