Dökülür pınar olur, göz yaşım salsam,
Yediğim kuru ekmek, oda yok bazan.
Her günüm hüzün dolu, her günüm hazan,
Azmı çektim elinden, azmı be zalim.
Karanlık gecelerde, sermayen bendim,
Bir gül iken soldum, kaldı dikenim.
Bir mum gibi eriyen, tükenen bendim,
Azmı çektim elinden, azmı be zalim.
Çektiğim elem benim çektiğim kahır,
Battıkça batan bendim, her yanım çamur.
Bir ömür böyle geçti, sefil ve mağdur,
Azmı çektim elinden, azmı be zalim.
Kökeli Ozanım dost, kinle yoğruldum,
Darıldım kaderime, dertle kavruldum.
Rüzgar oldum, diyar diyar savruldum,
Azmı çektim elinden, azmı be zalim.
Kayıt Tarihi : 2.11.2008 21:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kökeli Ozan](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/02/zalim-153.jpg)
TÜM YORUMLAR (4)