yakağanlar uyutmazdı her yanımız yara bere içinde
canımızın yanışını tanrıdan bile gizlerdik bahçemiz küçük
herşeyi unuttuyduk ölmek zaten kendi haline bırakılmış bir aklı selim
hayalimizde ah şöyle penceremize serinliğini yatıran dut ağacı
yokluk yoksulluk su serperdi gerçi yüreğimize red edilmiştik bu güzeldi işte
satırlarımız cayır cayır yanardı yazamazdım yeteneğimiz yoktu
kimse bizi anlamazdı şiirimiz olmazdı olamazdı yoktu dizelerimiz olurdu
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta