Zahirinde geziyorum.
Parktan geçerken baktığın bank gibiyim,
Çayını karıştırıp masa örtüsünü bir damla kirleterek
Kenara bıraktığın çay kaşığı sanki benim.
Yoksa omzundan aşağıya kaymaya meyyal çantan ben miydim?
Bilemiyorum. Gözünde ne var, içinde kim var?
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
