Zahirî Aşk Şiiri - Aylin Müftüler

Sevmek zamansızdı
Hem çok geçti
Hem ne kadar erken
Hani ümitsiz aşkla
Arkadaşımın aşkısın arası
Şiir ya da masal de istersen
Doğru olan bir tek sen…

Bilsen de fark etmezdi bilmesen de
Yaşadığım kalacaktı benimle
Ömrüm yettiği müddetçe…
Ruhum seninle beslendi,
Gözlerim seni aradı hep…
Yolunu gözledim fark etmesen de

Seninle hayâl ettim yaşlanmayı
Ellerin okşarken saçlarımı,
Göğsünde uyumayı
Narçiçeği alevlerin hârı yüzümde…

Kavuşmadan henüz güneş güne
Yine göğsünde uyanmayı…

Gülerdi günaydının herhalde..
Kahvaltıda süt mü isterdin çay yerine?
Muzır bir tebessüm yerleşmiş yüzüme
Geceden kalmış nöbete…
Geçerdik mutfağa,elin belimde belki de
Sen saçlarımı öperdin,sofrayı kurarken
Ben kokunu çekerdim içime…

Yürürdük sonra yeşilliklere
Camgöbeği hafiften çalarken sarıya üstümüzde
Ciğerlerimize dolmuşken yumuşacık mavi,
Dönerdik evimize elim elinde..

Yalnız sana çaldığımı bilirdin udumu
Gözlerinle söylerdin şarkımı,sözlerini bilmesen de
Bir ihtimal,kitap okurdun akşamları
Derinden bir keyifle..
Seni seyrederdim,ellerim yüzümde..
Yüreğim sıkışırdı,hayalin kaybolursa diye

Hissederdin sanki endişemi
Bakardın gözlüğünün üstünden
Çapkın ama sevecen
“Korkma” derdin,tek kelime etmeden
“Geç bulmuşum zaten seni
Bırakıp da nerelere gidicem “
İçim sıcacık olurdu,rahat,huzurlu
Dalardım uykuya yanı başında
Örterdin üstümü,kıyamazdın uyandırmaya

Gecenin kör vakti elimi uzatınca,
Bakardım sen yoksun…
Hayalim seninle dolu
Hayatım senden yoksun…

(Yüreğime Dokun kitabımdan)