'Bir dünyadır kadınlar; yürekleriyle konuşan, gözleriyle gülen...'
Ve sömürülen iki cihan arası...
'Havva'i bir ırkın zavallı klanları,
'döl'deşleri bütün kıyak içgüdülerin,
'şiddet' zanlıları nedense bütün ümitlerin...
Daha dün annemizin kollarında dinlememişken hiçbir hayal kırığının çıkardığı sesi,
avaz avaz 'sus! 'turuldum ben.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
sevgi benden sevgili ihsan arı. çok teşekkür ederim...
zaman sarrafı; bu üç kelimenin üstüne de söylenecek birşey yok... artık sokak ortalarında kaçbin yerinden bıçaklanarak can verdirilen kadının, adı hiç olmadı belki de...
ihsan bey yorumunuzla yeni karşılaşıyorum.. ben teşekkür ederim asıl. zaman tanıdığınız için yazılana..
'Kadının adı yok'
elimde kırık kadınlığım,
şiirin rahminde büyürüm gizcileyin...
ne denir ki?
belki de Hawai de saat kaç demeliyim?
içimdeki çiğnenmiş çiçeklere basmadan yürüyor birisi...
teşekkür ederim.
selamla...
sevgiyle.
ihsan arı
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta