Bir avuç toprak… Ama üzerinde gök eğilir,
Her damla kan, bir yıldız gibi parlar göğsünde.
Sonsuz mavilik suskun, ama bağırır içinden:
"Burada insan, insanlığıyla yazdı kendini."
Uzaklardan toplanmış kalabalık gölgeler,
Kimisi çöl kokar, kimisi okyanus sesi.
Hüznünü dağlara savuran
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı
Devamını Oku
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta