Zafer Şık Şiirleri - Şair Zafer Şık

Ve göç başladı içimizde

eylül hazandı
takvimler çöl sarısı
ve vakit gece yarısı
mevsim sonbahar

Bir pazartesi geldi bize en kutlu haber
Kalemim ki secdede yüreğimle beraber.
Sen geldin de Şiraze’m, kâinata can geldi
Rahmet dudaklarından ölümsüz derman geldi
Baba eliyle bir kız atılırken çukura
Yıllardır beklenilen lahuti ferman geldi.

yeniden başlasa bu film
tutunarak çıksam merdivenleri
ve korksam
tek başına inmekten.

ağlarken utanmasam düştüğümde yere

Bakalım ne çıkacak deme bir kahvenin falından
Hem bir şirk-i azimdir, şakası dahi haram

Bu, delili olduğun şeytanın oyuncağı:
Maksad muhabbet olsun, değil inandığımdan!

yine medh etmişsin ey höce devr-i sabıkı
şol çağda kim gider ki peşinden varsa aklı

görmek isteyen varsa işte ulema-i su;
zulmete meftûn, nûra kör… budur nâr uykusu

Yine şaştın ey hâce, nice ettin kabahat
Devası var mı bilmem; kalbindeki cerahat

Lakin sana tavsiyem; her sözün mahza barut
Var talim et sükutu, yoksa edersin sukut