Bilinmeyen sona yol almaktayım.
Dalından kopartılmış gül gibi solmaktayım.
Her geçen yolcuya seni sormaktayım.
Attın beni karanlıklar ülkesine
Döndürdün düşler prensine.
Sana olam sevdam,
Yaşadığım tek davam.
Seninle olunca havam,
Bir ömre bedel inan.
Yaşamayı sende öğrendim desem
İsyana vardı haykırışlarım, sana yalvarışlarım.
Anlama ihtiyacı duymadın, manasız kaldı bakışlarım.
Kırıp incitmekten hep alabildiğince sakınmıştım,
Görüyorum ki burada da yanlış yapmış, aldanmışım.
Hep dualar etmiştim, âminlerini sana yöneltmiştim,
Ellerin dokunmasaydı sıcacık ellerime,
Kalbim sıcaklığını duymasaydı derinliklerinde,
Sevginin sızıntıları akmasaydı damarlarımda,
Seni bu kadar ister miydim, serilir miydim yollarına?
Alıvermedin kollarına,
Dikenler diktin yollarıma.
Hasreti ben mi koydum araya?
Gönlüm düşerken sevdaya.
Koca bir çınardım, dallarım varırken semaya,
Bak kala kaldım yollarda yaya.
Pekte önemli değil zaman ve mekân
Bu gecede bir yıldız kaydı gökyüzünden.
Ben mehtapta sensizliğe hüzünlenirken.
Rivayet bu ya; bir yıldız kayarsa gökyüzünden,
Mutlak birileri göçermiş yeryüzünden…
Mehtap ta kayıp giden yıldızın peşinden,
Çileler çekilmeye
Zehirler içilmeye
Sarplar geçilmeye
Seninle seninle değer.
Güller derilmeye
Hani pencerene bir saksı koyacaktın,
Her gün sevgimiz için sulayacaktın.
Göremediğin gün beni!
Pencere önünde sabahlayacaktın.
Kapınızın her çaldığında,
Sorma bana ne vakit geleceğimi,
Sorma sorma seni nasıl seveceğimi.
Bahar uyandığında,
Kırlar gelinciğe boyandığında,
Belki gelirim…
Yavru kuşlar kanatlandığında.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!