Tavırların bazen öyle gizemli ki,
Sanki başka bir alemde yaşıyorsun.
Sana ulaşmak istesem de nafile,
Zira bilmem kaç ışık yılı uzaktasın.
Mümkün olsa da duygularımı,
Güvendim,kalbimi açtım sana,
İçimi döküp rahatlamak için.
Sense ne yaptın?
Yerleştin kalbime çıkmıyorsun!
Seni kalbimden atmak için,
Ne yapsam bilmiyorum.
Masum bir aşk masalı,
Anlatırlardı bize;
Hatırlarım hep onu,
Bakınca gözlerine.
Seviyorsun sen beni,
Bazen yakınımdasın,
bazen çok uzaklarda.
Kısacası,ayrı dünyalardayız biz.
Bu durumda;
kavuşmamız çok zor!
Bak,ne düşünüyorum ben;
Tanrı dünyayı yaratıp,
Güzelliklerle donatmış.
Daha güzel olsun diye,
Sonra seni de yaratmış.
Şimdi dünya daha güzel,
Neden böyle durgunsun,
Biraz buruk suskunsun?
Şimdi anlıyorum ben,
Sen de bana tutkunsun!
İtiraf et sevgini,
Biliyorum çok şaşırdın,
Hatırlayınca ben ismini.
Hissediyorum duygulandın,
Görünce bendeki resmini.
Yıllar geçse de aradan,
Gecenin karanlığı çöktü,ay da ışıdı.
Herkes evine çekilip çoktan uyudu.
Bir ben kaldım sokaklarda çaresiz halde;
arıyorum çılgınca seni her yerde.
Sen gideli gecelerim gündüzlerime karıştı.
Her gece pencerede, gözüm yollarda,
beklerim ben seni büyük umutla.
Haykırmak geliyor bazen içimden.
Mahrum etme artık beni sevginden.
Özlemim artıyor hep bekledikçe,
Bir rüya gördüm akşam,
Biz nihayet kavuştuk;
Öyle coşkulu,mutlu,
Biz sevinçten sarhoştuk!
Doğru çıksa rüyalar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!