Zafer... Şiiri - Adnan Durmaz

-hayır bir ceza infazında değil benzeri görülmemiş bir zafer törenindeydiler. Ama Yarabbi ne korkunç bir zaferdi bu böyle...
Ben de Halimce Bedreddinim
R. Fiş

cellat çivisini çaktı avucunun ortasına
taş ürperdi
sürü baktı soluksuz
taştan kör
demirden sağır
duvardan dilsiz
tek tek kırarken parmaklarını
celladın kerpeteni
bir ateş gördüler gözlerinde yalnızca
yalımları dalga dalga büyüdü
dokundu ellerine ayaklarına
yanmadılar

o güldü
bir yangın nasıl gülerse zifiri karanlıkta
baktılar
utanmadılar

ölebilirdi/yakalanmak yerine
elinde kırılmış kılıcıyla
devam ederek dövüşmeye
şimdi anlaşılıyordu
neden sağ ele geçtiği
bir kez daha kanıtlıyordu işte yenilmezliğini

zalimin öldüremediği
bir destan olarak kaldı gülüşü
cellat kemendini çektikten yüzyıllar sonra...
l6.4.96. İzmir
adnan durmaz,ben gidersem ay sen-deler,art yay,ank

Adnan Durmaz