Ne gemiler yaktık!
İspanya önlerinde tarıkla değil
Yolumuz dönüşsüzdü artık
Bir başka ölümdü ölüme kefil
Bulutlar delindi ve boşalan yağmurlar
Birikip toplandı eski hendeğine
Biz de akıp geldik bir hayal kadar
Gerçektik ve büyüdük okyanustuk yine
Ne okyanuslar tutuşturduk!
Kendimizdik en büyüğü
Yıllarca gezindik durduk
Çözemedik son büyüyü
Kara küller savruldu
Üzerine kırmızı toprağın
Ve bir fidan doğruldu
Zaferiydi yaprağın
Kayıt Tarihi : 21.3.2008 19:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!