Zabıta! Şiiri - Seçkin Erdoğan

“Biraz vicdanıyla etse rabıta! ”

Garibin ekmeği, ile oynayıp
Vicdanı ile hiç, etmez rabıta!
Zalimlik etmeye, bir an doymayıp
Fakirin başından,gitmez zabıta!

Zenginler kaçırıp, durur vergiyi
Alçaklar hiç kabul, etmez yergiyi
Garipse yerlere, açar sergiyi
Fakirin başından,gitmez zabıta!

Peşinden koşturup sürüklenir hep
Üniformasıyla yüreklenir hep
Beladır dibinde, çöreklenir hep
Fakirin başından,gitmez zabıta!

Her zaman göstermek, ister etkiyi
Basar üzerine, yolar bitkiyi
Zalimce kullanır, olan yetkiyi
Fakirin başından,gitmez zabıta!

Çevrende dönen bir, pergel olurlar
Rızkının önünde, engel olurlar
Ayağa takılan, çengel olurlar
Fakire başından,gitmez zabıta!

Helal kazanana, diker gözünü
Devirir tezgahı, tıkar sözünü
Yaşatır kalbinde, türlü hüzünü
Fakire başından,gitmez zabıta!

Dinlemez özrünü, bir tek affını
Zalimler yanında, alır safını
Acımaz jop ile, yarar kafanı
Fakire başından,gitmez zabıta!

Bilmemiş ömrünce, çile çekmeyi
Garibin elinden, çalar ekmeği
Sırtına sırtına vurur tekmeyi
Fakirin başından,gitmez zabıta!

Herkesin güçleri, yeter garibe
Acımaz haince, vurur ha bire
Onlarda girecek, bir gün kabire
Fakire başından, gitmez zabıta
Düşünüp vicdanla, etmez rabıta!

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA