zabıt tut kardeşim
insanlık ölmüş ağlıyanı yok
zabıt tut kardeşim
çıkar zirve yapmış indireni yok
zabıt tut kardeşim
ömür zamana çerçeve asanı yok
zabıt tut kardeşim
elinde ki kalem bir işe yaramaz artık
yaşamışlıkların yaşamadıklarında bir keşke
hasretliklerin özlemlerinde bir hiç
kursağında kalanlar bin pişmanlık
zabıt tut kardeşim sorarak
neden geldin neden gidiyorsun
dünyaya kazık dikmek imkansız ise
niye bu kadar hırs bu kadar kin
bu kadar varlık yokluklara zam
zabıt tut kardeşim
neden teneşirde aklın başına gelir
unutulur çıplak geldik çıplak gideceğiz
kalbimizi unuttuğumuz şu cihanda
beş para etmez kıymet verdiklerin
zabıt tut kardeşim
belki okuyanın olmayacağını bile bile
bunun içinde sevapların da olsun günahların da
cennete inat cehenneme de
unutma
ki
o
senin tek içinde...
* Berlin,22.06.2019 *
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 22.6.2019 04:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Talat Özgen](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/22/zabit-tut-kardesim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!