''Emekliliğim gelsin, bir gün durmam'' diyordu
Sulh Hukuk kaleminde zabıt kâtibi Osman
''Beynimi, bedenimi, daha yormam'' diyordu
Ediyordu yemin de, zabıt kâtibi Osman
''Üç beş kuruş alırım bir arzuhal yazar da''
''Yuvarlanır giderim limon satsam pazarda''
''Bu gidişle kendimi bulacağım mezarda''
Haklıydı söyleminde zabıt kâtibi Osman
Nihayet geçti zaman, mutlu güne kavuştu
Bastı dilekçesini, derhal yuvadan uçtu
Başı göğe ermişti, şimdi özgür bir kuştu
Emekli aleminde zabıt kâtibi Osman
Bomboş geçti de günler, kaçtı hayatın tadı
Gezip tozmakla kalpten efkârı atamadı
Ne arzuhal, ne limon, hiçbir iş tutamadı
Boğuldu eleminde zabıt kâtibi Osman
Çalıştığı günleri hatırladıkça üzgün
Yüreği yenik düştü, yığılıverdi bir gün
Maişet derdi ile gelip geçen ömrünün
Gülmedi bir deminde zabıt kâtibi Osman
(12.11.2006 - Lüleburgaz)
Zekâi BudakKayıt Tarihi : 20.11.2006 18:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İsim hayalî olmakla birlikte olay gerçektir ve birçok kişiye uyarlanabilir mahiyettedir.
tam puan hayatın gerçeklerine
Ramazan Uğur
saygılarımı iletirim...
selam ve dua ile..
saygılarımı iletirim...
selam ve dua ile..
Sevgili şair ne kadar gerçekçi ve içten mısralar, okurken bir emekli olarak kendimi buldum içinde zabıt katibi değilim ama yaşamın içersinde hepimiz birer katippozisyonundayız galiba. kutlarım güzel şiirinizi ve sizi. Ankaradan sevgi ve selamlar dost kalem.
TÜM YORUMLAR (6)