Çalışmak için oturdum ben masada;
Bir ben varım, bir de duvar karşımda...
Konuşmak istedim dinledi beni,
Kesmedi sözümü hürmet etti...
Anlatıp ağladım onun karşısında,
Bir kelime dahi yok ağzında...
Sonra bir ses duydum da derinden,
Sanki ta duvarın kalbinden gelen..
Meğer susar dururmuş anlattığıma,
Dayanamayıp çatlamış baştan başa..
Kayıt Tarihi : 16.1.2001 23:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirdeki anlatılanlar gerçektir. Şiir arkadaşıma aittir ve duvar gerçekten baştan başa çatlamıştır. Duvarın baştan başa nasıl çatladığını kendisi anlatacak. Ne zaman mı? Kendi şiirlerini yayınlamaya başladığında bunu da orada yayınladığı zaman. Kendisi yetkili şairliğe başvurur da şiirleri içine alır diye bekledim. Şiirin hikâyesini kendisinin yazmasını istedim. Başvuru yapmadı. Duvarın çatlaması hem gerçek anlamda hem de mecaz anlamdadır. Sayın Mehmet EKİNCİ ne zaman açıkla derse ben de o zaman duvarın nasıl yarıldığını açıklarım.
![Sebat Mercek](https://www.antoloji.com/i/siir/2001/01/16/z-duvar.jpg)
Yeterki konuşalım,sesimiz yankılanır ,seyircimiz bir tek ben iken ,zamanla çoğalır....!
Tebrikler !
Süleyman kaya
Yeterki konuşalım,sesimiz yankılanır ,seyircimiz bir tek ben iken ,zamanla çoğalır....!
Tebrikler !
Süleyman kaya
TÜM YORUMLAR (2)