Yoktu kimsesi
Çıkmıyordu sesi
Rüzgara karşı durdu
Işedi olmadı tükürdu olmadı
Adını unuttuğu yavuklusu geldi aklına
Topladığı kır çiçekleri
Çocukluk diyemedi diyemedi gençlik
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
