Yüzyıllık Yalnızlık Şiiri - Kıvanç Kurt

Aşkımız bir denklem, o denklem bir yılan hikayesi
Ve aynı yılanın zehrinde gözlerinin rengi, su yeşili
Her gidişinin dönüşünü beklemek gibi bir şey
Amansız bir hastalığa yakalanmak gibi bir şey seni sevmek
Gitme kal, gitme İstanbul'a dedim ya sana
İstanbul senden de benden de büyük dedim ya
Hem de Yüzyıllık Bir Yalnızlığı sokaklarına sığdıracak kadar büyük
Her sokak var da, bir de hasret sokağı var Beyoğlu'nda
İşte ben o sokakta kayboldum
Kaybolduğum anda dedim ki kendi kendime
Yalnızlığım mı süpürecek şimdi Taksim'i
Ya da ben hiç mi Adalar'da çift kişilik bisikletlere binemeyeceğim
Hiç istemedim ki Bebek sahilinde gezerken altımda bir Ferrari ya da Lamborghini olsun
Kolumda bir sen, yüzünde bir gülücük olsun, o akşam Kız Kulesi fazla gelir zaten bana
Ve dedim sonunda isyan derecesinde
Bana bir sevgili vermek ya da beni yanına almak Tanrı'nın aklına hiç mi gelmedi! ..