Yüzünün Gecesi Şiiri - Mahzun Doğa

Saçlarında ellerim
Yüzünde uyuyan uykusuzluğunla
Senle doğan bu berrak gecede
Saat kaçsa kaç
Bize ne
Koynumdasın
Nefeslerinle yıkıntı bu sensizlikte
Kim yatar kim uyanık
Bize ne
Dokunabiliyorum ya ellerine
Teninde bir iç şarkıyla tenim
Varsın işte
Aklımda sensizlikten başka herşey
Nihayet
Ayklarına değiyor ayaklarım
Kim koşar kim durur bu şehirde
Bize ne
Yaşadığının sesi
Bu çocuk gecede
Gözlerimi emziriyor olman
Olduğun
Sabaha kaç var
Kaçı kaç geçmiş kaç var kaça
Bize ne
Sevdiğimiz şarkılarla bu gece
Kokunla odamda
Tek yerlik yatağımda
Kim aç kim açıkta
Kime mi ne
Bize ne
Yaktığın mumlarla ısınmış gece
Karanlıksa bana ne
Şavkıyan gözlerinle
Işıyor gece
Isıyorsun bak evimde
Biz biliyoruz
Kime ne
Kime ne
Ne kime

Başucumda uyuyorsun
Gelmişsin o uzak şehirden
Burası nere
Nereyse ne
Bize ne
Yüzüme ellerimi götürdüğümde
Kokun var
Daha ne
Yaşamak bundan daha ne
Ötesi bize ne
Ömrümün bu en uzun şiirinde
Yamacımda sen
Nefeslerinin sesiyle
Kırılıyor gece
Yüzünün ellerinde
“Asmin” söylüyor
Öteki şarkılar mı
Bize ne
Dışarıda hayat mı var
Sıcaklık kaç derece
Soğuk ne kadar
Umrumuzda mı ne
Bize ne
Uyuyorsun ya evimde
Yatağında binbir gece
Koynunda bedenim
Yastığım sende
Yorganım
Bu zelzele yatağımda
Herşeyim seninle
Sende
Kim kiminle nerede
Bize ne

Yurdundasın
Anadilimle
Seni seviyorum diyorum
Başka sesler
Ne derse ne
Bize ne
Bize ne
Ne bize
Yüzünün bu gecesinde

28/12/1