Gece karanlığında çıplak ayakla
Yürürüm kızgın kumsallarda.
Yüzünü çizerim ellerimle kumlara
Heykelini yaparım ıslak kumlardan
Dalgalar alır götürür düşlerimi.
Deniz buruklaşır hayallerime, durgunlaşır.
Yakamozlar parlar gözlerinde.
Meltem eser, usulca okşar saçlarını
Dalga dalga gülümseyişin kaplar her yanımı...
Yakamozlara dalar gözlerim
Özlemini yaşarım hayallerimde.
Geceleri yıldızlar gibi
Kayarsın yüreğimden hayallerime.
Derince bir iç çekerim
Denizin yosun kokusu dolar içime.
Hasretin saplanır sol yanıma
İçim burkulur, ağlarım sessizce...
Gözlerim ağlar, yüreğim ağlar
Ben ağladıkça gökyüzü ağlar sensizliğe.
Ne yakamozlar kalır
Ne durgun sularda yüzün
Ne kumsaldaki sensizliğe giden ayak izim.
Hayalin kalır benliğimde
Acıtır, acıtır içimi.
Beklerim, gözlerim uzakları
Sanki gelecekmişsin gibi...
Yokluğun ateşten bir gömlek
Sarar sarmalar bedenimi
Bitmeyecek kışlara döner baharım
İçimde hasretin yakar, kavururken içimi
Özlemine üşür yüreğim
Ayazda kalmış gibi titrer bedenim.
Beklerim, gözlerim uzakları
Sanki gelecekmişsin gibi.
Yüzünü çizerim durgun sulara
Kumsallara, yağan yağmurlara
Beklerim gelecekmişsin gibi...
Kayıt Tarihi : 18.12.2007 22:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kumdan kaleler yapan, aşkını kumlara kazıyan, her kum tanesine aşkını anlatan insanlar için

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!