Zamansız açmış bir gülmüş o. Baharlarda sürgün vermeden basmışlar üstüne. Sokulmuş bir köşeye, kaderine yanıp, o kuytu ve karanlık ortamda yaşamaya çalışmış. Onun gülen yüzünü görüp, gözlerindeki elemi görmemiş insanlar. Çünki, içinde hep o umuda sarılı cocuğu gülümsetmiş, yılmamış.
Birgün, bir ışık sızmış içeri. Sonra yüreğinden çağlayan sevgisiyle şakıyan bir bülbül sesi duymuş ki, irkilmiş. Dili öylesine cezbetmişki onu, güz de olsa, içindeki sakladığı o duyguları filizlendirivermiş bir anda, hiç anlamadan... Hep o ışığa dönmüş yüzünü. O ışıktan dışarı bakmış hep. Bülbül hergün gelip, usanmadan şakımış.Onu duydukça, sanki yeniden doğmuş binlerce kez...
Yüreğinde öylesine tomurcuklanmış ki sevgisi, kabına sığamaz olmuş. Ona doğru tüm kolları çiçek çiçek, umut umut uzanmış o aralıktan. Ve sıyrılıp o köşeden, bir sarmaşık gibi ona sarılıvermiş. Onun gücünü, kuvvetini alırcasına, sımsıkı... Ona acı verdiğini farkettiği zaman iş işten geçmiş. Artık, ne o, ne diğeri birbirinden ayrılamayacak kadar sımsıkı kenetlenmişler.
Onları ayırmak istercesine esen sert rüzgârlara direnmişler vargüçleriyle. Kalpleri birbirine öylesine kök salmış ki, tamamen koparılıp ayrıldıkları zaman yitip gideceklerini farkediyorlarmış. Sevgileriyle, birbirlerini yaşatabilmek için böylesine savaş veriyorlarmış. Birinden birinin vazgeçişi, ikisinin de sonu olacak, çok iyi biliyorlarmış. Gül, bu sevgiyi sonsuza kadar yaşatmak için her seher bir tomurcuk açmış, sevdâsını yüreğine gömüp, her seher içli içli şakıyan bülbülün sesini gözleri dolu dolu dinleyerek...
Mahşere kadar, hazin hazin...
Tamamını Oku
Çok özgündü..
İlgiyle okudum.Harika bir biçem metne damgasını vurmuş..
Sürükleyicilik ve içtenlik yönleriyle bir Usta İşi olduğunu kanıksattı bana.
Kutluyorum.
Erdemle.
Okumaya başlar başlamaz insanı içine çeken harika bir anlatım olmuş içtenlikle kutluyorum+10 yüreğinize sağlık sevgilerimle.
Bir bülbül sesi duyduğunuz zaman, ne olur bir dakika dinleyin. Etrafınıza bakın. Mutlaka orda, güzel yüzünü çiy damlalarının süslediği bir güz gülünün sessiz hıçkırıklarını da duyacaksınz. Bilin ki, her seher vaktinde, bülbül, o sevgili gülünün yüzüne yüz sürmekte..
Can şairem öyle güzel anlatım olmuşki,okuyup duygulanmamak mümkün değil arkama yaslanıp bir kaç kez okudum yazan kalemi alkışlıyorum.
Harika bir anlatim, etlikeyici güzel bir paylaşim.Yürekten kutluyorum.
10 puan+ selamlar.
Duyarlı yüreği kutlar, başarılarınızın devamını dilerim dost yürek Halenur hanım. Mutluluklar sizinle olsun!(10on)
Şiirsel bir anlatım... Gül ile bülbülün hikayesi edebiyat kültürümüzün anlamlı bir bölümünü oluşturmaktadır. Daha hazin ve duygulu anlatılamazdı... Tebrik ederim. Sevgilerimle...
Bir bülbül sesi duyduğunuz zaman, ne olur bir dakika dinleyin. Etrafınıza bakının. Mutlaka orda, güzel yüzünü çiy damlalarının süslediği bir güz gülünün sessiz hıçkırıklarını da duyacaksınz. Bilin ki, her seher vaktinde, bülbül, o sevgili gülünün yüzüne yüz sürmekte...
SEVGİNİN DERİNLİKLERİNE DAVET EDEN , ÖZEL BİR ANLATIMLA SUNDUĞUNUZ ÇALIŞMAYI BEĞENİYLE OKUDUM
SELAMLIYORUM
SAYGIYLA
FATMA HATUN ESEN
Mükemmel bir duygunluğu, harika bir anlatım..alıp götürüyor insanı..
Tebrikler Halenur hanım, içtenlikle.
Mest oldum cok güzel bir calisma, Güldeste'lerle paylasiyorum halenur ablam :) Huzurlu ramazanlar, sevgimle...
Yüzüne Yüz Sürmekte...
Zamansız açmış bir gülmüş o. Baharlarda sürgün vermeden basmışlar üstüne. Sokulmuş bir köşeye, kaderine yanıp, o kuytu ve karanlık ortamda yaşamaya çalışmış. Onun gülen yüzünü görüp, gözlerindeki elemi görmemiş insanlar. Çünki, içinde hep o umuda sarılı cocuğu gülümsetmiş, yılmamış.
Birgün, o aralık kapıdan bir ışık sızmış içeri. Dili öylesine cezbetmişki onu, güz de olsa, içindeki sakladığı o duyguları filizlendirivermiş bir anda, hiç anlamadan... Hep o ışığa dönmüş yüzünü. Ona baktıkça, sanki yeniden doğmuş binlerce kez...
Yüreğinde öylesine tomurcuklanmış ki sevgisi, kabına sığamaz olmuş. Ona doğru tüm kolları çiçek çiçek, umut umut uzanmış o aralıktan. Ve sıyrılıp o köşeden, bir sarmaşık gibi ona sarılıvermiş. Onun gücünü, kuvvetini alırcasına, sımsıkı... Ona acı verdiğini farkettiği zaman iş işten geçmiş. Artık, ne o, ne diğeri birbirinden ayrılamayacak kadar sımsıkı kenetlenmişler.
Çok uğraşmışlar koparmak, ayırmak için. Sarılmışlar birbirlerine, vargüçleriyle direnmişler. Ama bakmışlar ki, onların iyiliği için veriliyor bu uğraşlar, onlara asılan kollar kopacak, o zaman sevgi kementlerini, sırf onlara zararımız olmasın diye hafifce gevşetmişler.
Birbirlerine sarılan kollar, uzaktan gevşemiş gibi dursalar da, kalpleri birbirine öylesine kök salmış ki, tamamen koparılıp ayrıldıkları zaman yitip gideceklerini farkediyorlarmış. Sevgileriyle, birbirlerini yaşatabilmek için böylesine savaş veriyorlarmış. Birinden birinin vazgeçişi, ikisinin de sonu, çok iyi biliyorlarmış. Ve bu sevginin sonsuza kadar yaşaması için gözyaşlarıyla ömürleri yettiğince sulacaklarmış bu zamansız açan gülü. Sevdâsını yüreğine gömüp, her seher içli içli şakıyan bülbülün sesini gözleri dolu dolu dinleyerek...
Mahşere kadar, hazin hazin...
Bir bülbül sesi duyduğunuz zaman, ne olur bir dakika dinleyin. Etrafınıza bakının. Mutlaka orda, güzel yüzünü çiy damlalarının süslediği bir güz gülünün sessiz hıçkırıklarını da duyacaksınz. Bilin ki, her seher vaktinde, bülbül, o sevgili gülünün yüzüne yüz sürmekte..
22 Ağustos 2010
Halenur Kor
Sevginin ne kadar yüce bir duygu olduğunu anlatır gibi çok güzeldi kutluyorum Hale hanım yüreğinize sağlık keyif aldım okurken...
Tam puanla sevgiler sunuyorum.
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta