Yüzüne Vurma... Şiiri - Mehmet Şahan

Doğru zannederek eğri çizene,
Görsen de insanın yüzüne vurma!
Uğrunda risk alıp bin bir düzene
Girsen de insanın yüzüne vurma!

Yaratan aşkına sevdiğin canı,
Yüz yıllık ömürden bir lahza anı,
Âlemlerin köşkü kalp denen hanı,
Versen de insanın yüzüne vurma!

Sağlığın mazluma kol olsun diye,
Darlığın herkese bol olsun diye,
Varlığın beşere yol olsun diye,
Sersen de insanın yüzüne vurma!

Her türlü çileyi katsa artına,
Girdiğin yollarda kopsa fırtına!
Âlemin derdini toptan sırtına,
Sarsan da insanın yüzüne vurma!

Güneşi batırıp karartma özü,
Balçığa yatırıp kör etme gözü!
Ummadığın baştan en ağır sözü,
Duysan da insanın yüzüne vurma!

İsterse göklere yükselsin ahın,
Sabrı düstur eyle olmasın vahın!
Hak rızası için kulun günahın,
Alsan da insanın yüzüne vurma!

Zül etme kendini hayâda, arda
Kul olma nefsine yansa da narda!
Zalimlere karşı bir ömür darda,
Kalsan da insanın yüzüne vurma!

Ellerinle silme yüzdeki nuru,
Dilde, sırda ara özde huzuru!
Düşmanında olan aybı, kusuru
Bilsen de insanın yüzüne vurma!

Şahan der Allah’ım ben de faniyim,
Ne kimseye destek, ne de baniyim!
Tek bildiğim Hak’tır, ona kaniyim
Ölsen de insanın yüzüne vurma!