Doğru zannederek eğri çizeni,
Görsen de insanın yüzüne vurma!
İnsan için saray sanıp mahzeni,
Girsen de insanın yüzüne vurma!
Hüsnü zanla doldur çölde salını,
İmtihanla buldur elde şalını!
Dünyada ne varsa olan malını
Versen de insanın yüzüne vurma!
İsterse olmasın sevgili kulu,
Allah için ver sen bir iki pulu!
Yoluna gül değil, kup kuru çulu
Sersen de insanın yüzüne vurma!
Gururla, kibirle kendini kasıp,
Karşına çıksa da suratın asıp,
Dikeni gül diye bağrına basıp
Sarsan da insanın yüzüne vurma!
Buğzetsin, darılsın yanmasın özü,
Gerçekten seveni görmesin gözü!
Cahilin ağzında birçok kem sözü
Duysan da insanın yüzüne vurma!
Yapılan hatalar bulsa asırı,
Her şeyi bütünle, olma kısırı!
Gizli, saklı olan bütün kusuru
Bilsen de insanın yüzüne vurma!
Mızraklar ok gibi batsa bağrına,
Sakın ha Şahan’ım tuz bas ağrına!
Yaratan aşkıyla onun uğruna,
Ölsen de insanın yüzüne vurma!
Kayıt Tarihi : 10.8.2015 00:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!