sözlerin kulaklarımda nihavent makamı
hüznüm ne devamsızlıktan kaldı
ne mezun oldu
yanı başımda dimdik ayakta
hayalin gibi
ne yana baksam hüzün
ne yana baksam yüzün
sokak lambaları
üşümüş kediler
kış sabahları
demli bir yalnızlık vardı gözlerinde
sözlerinde
giderken boşluklar bıraktın
ve birinci dereceden faili belli
ayrılıklar
her şeyi anlattın
konuşurken susarak
seni mi sevdim, ihanetini mi
anlamadım gitti
ikisi de acı verdi
eski
tanıdık
acıklı bir türk filmi gibi
geride hüzünlü sokak lambaları
üşümüş kediler bırakarak
nisan/05
'Odam Aşk Mezarlığı' adlı kitabımdan..
Kayıt Tarihi : 29.5.2006 10:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!