Yüzümü Gördüm Şiiri - Emin Barut

İçki dolu bir kadehte yüzümü gördüm
Derin derin çizgiler mor halkalar gözümde
Saçlarım beyaz ağı almış geceden
Mahzun bir çehre bulandı önümde
Şarap mı kırmızıydı yoksa gözlerim mi
Yarılanmış boşa geçen ömrüm gibi
Gizler saklanmış gün yüzümde
Tadını bırakmış ümitsizler ülkesinde
Bir girdap oluşuyor boş kadehte
Mazim bulanıyor ben içtikçe...

Önümdeki şişeler boşalmış damarımda
Tufanlar kuduruyor dört yanımda
Şimşekler birleşti orağa uzandı
Uğultular başladı duruverdi masamda
Kül istiyormuş yanan ateşten
Rüzgâra verdim avuçlarımdan aldı
Çöktü yanıma azrail anılarımla
Bir kadehte benim için yudumladı ...

Oda ağlaştı benimle uğraşmadı
Anlar gibi oldu bedende hal kalmadı
Geldiği gibi semadan uzandı elleri
Meyhanede bir damla şarap bile bırakmadı
Varsın gelsin o geceler o alevler
Kendim için ağlamam asılmasın çehreler
Çığlığım değil ağıtım kalır zamana
Çözün ellerimi bağlamayın gözlerimi
Nereye gitti o hiç yaşanmamış seneler...

Emin Barut 1981