Yüzüme Gülüyor Koca Şehir

Bakıyorum pencerelerden yollara her akşamüstü.
İncecik yüzümde çizgi,çizgi merak,
Düşüncemde kalp çarpıntısı.
Bekliyorum eve gelmeni.

Her sabah sessiz sedasız aglıyorum aç gittiginde,
Ellerim koynumda kalıyorum çaresiz,
Aynalara bile bakamıyorum utanıyorum.
Açılsa üstün gece yarısı biraz
Kalkıyorum elim uzanıyor yorgana usulca üstünü örtüyorum
Üşüyor yüregim seni çaresiz görünce.
Oturacak yer bulamıyorum gelince yanıma
Sıgamıyorum hiçbir yere.
Yüregimde destanlar,güzel bir melodi sımsıcak oluyorum.

Alnım açık,başım dik,mutluyum.
Görmüyor musun yoksa?
Yüzüme gülüyor bak bu koca şehir.
Sen beyaz bir orkide gibisin içimde pırıl,pırıl.
Ve seni sevindiren herşey ayrı bir mutluluk,güzel bir beste,
Hiç bitmeyen neşe benim için.
Bak bu yüzden yüzüm bu kadar ışıl,ışıl...