Yüzüme Çekilmiş Örtü Şiiri - Kağan İşçen

yanaklarında yatan saçılmışlık hali ellerimin
duyduğun kıpırtı yangını ikigöz hayallerimizin
sürüsünden kopan ceylan yavrusu isteklerinin çaresizliği
iş çıkışı huzuru senin eserindir dünyamda
hayallerine dalmış işçi kızlar kadar masum kentin sokakları
kırmızı atkılı bir ihtiyar geçiyor mahalleden
bacalar konuşuyor soğukla
kepenkler sanki yüzüme çekilmiş örtü
sığınacağım sadece hayalin var çopur suratımla
çocukluğa dönmek derin bir krater karanlığı ilginç sürükleniş
kitaplarımın sahilleri denizsiz kapalı sayfayım
isli bir yeşilliğe benzer şimdi ölümü anmak