Yüzümdeki yabancı iz Şiiri - Yusuf Gül G ...

“YÜZÜMDEKİ YABANCI İZ ”
Aynaya baktım, yüzümde başka iz,
Kalbimde gizliden süzülen bir giz.
Bu kutlu toprağın öz evladıyız,
Türkmen ocağının saf nefesiyiz.

Evin duvarında şimdi başka sesler,
Yabancı ellerde soldu nefesler.
Tarih unutturdu bize eski desler,
Yürüdükçe yorgun düşer hevesler.

Atamdan yadigâr kalan ana dil,
Boğaza düğümlenir, sanki bir sel.
Değişse de dünya, bil ki bu ezel,
Türk’ün ruhu bakî, bize yeter el.

Ne dost eli kaldı ne de yoldaşımız,
Her gelen vurdu bize kardaşımız.
Düşmandan önce yoruldu başımız,
Yabancı diyarda kaldı gücümüz.

Kendi sokağımda sessiz bir akın,
Her yer yabancı; artık dur, sakın.
Gözümde yaş, gönlümde gizli bir yakın,
Bu yabancılaşma diner mi, bakın.

Kendi vatanında kalıp yalnız,
Büyük bir mirasın altında kansız.
Türk’ün ocağında söndü mumumuz,
Kimliğimiz oldu en büyük onurumuz.

Lakin bu ruh bir yabancıya dönmez,
İçimizde hürriyet ateşi sönmez.
Binlerce yıllık o kutlu kaynağımız,
Asla yabancıya kalmaz vatanımız.

Gezgin der: birleşip tek yürek olalım,
Türk’ün bayrağını göğe çatalım.
Kendi evimizde bir daha solmayalım,
Bu büyük yurdun kıymetini bilelim.
YUSUF GÜL (GEZGİN)