Yüzüm Yok Ağabey Şiiri - Mert Dağlı

Yüzüm Yok Ağabey

Konuşmaya, susmaya, laf yutmaya
Yüzüm yok, yüzüm yok ağabey
Ardından öylece yas tutmaya
Yüzüm yok, yüzüm yok ağabey...

Can verip, yazdığın şanlı davaya
Ardında tek kalan Özlem anaya
Hâla dönüp duran sahte dünyaya
Kalkıp bakmaya yüzüm yok ağabey...

Senin Şehit kanın kalmışken yerde,
Hakim çare olamaz artık derde.
İntikam isterim, intikam nerde
Sabaha çıkmaya yüzüm yok ağabey...

Katilin içerde, yol verenler dışarda,
Kahpe düzene oy verenler dışarda,
Sen dertteyken toy verenler dışarda,
Yan yana durmaya yüzüm yok ağabey...

Can verip girdiğin vatan toprağına,
Kan verip çizdiğin al bayrağına,
Şan verip gittiğin Tanrı uçmağına,
Methiye düzmeye yüzüm yok ağabey.

Kısasa kısas der İslam, kısas dururken,
Kan'a kan der Türklük, kanın kururken,
İntikam öğütler Başbuğ, kalpler vururken
Bırak yaşamayı, ölmeye yüzüm yok ağabey...

-Mert Dağlı