Yüzüm Kalmadı Şiiri - Muhammet Nacaroğlu

Sana ihanet ederken gözlerim
Ağladığımı anlamaz bir halde gülerim
Sana kendimi nasıl affettirebilirim
Artık ellerimi açmaya yüzüm kalmadı

Zannederim yakıcıya korkuya erken
Hayasızca tatlı yatağımda uzanırken
Günah kapısını korkusuzca aralarken
Artık kalbimi açmaya yüzüm kalmadı

Arsız bakışların acısı ruhuma diken
Umursamaz halde haram işlerken
Karanlık sokaklarda şuursuzca gezerken
Artık gözlerimi açmaya yüzüm kalmadı

Yanlışlar içinde bin kere tövbe ederim
Bir daha yapmayacağım diye söz veririm
Sonra tekrar şer bataklığında yüzerim
Artık yüzümü açmaya yüzüm kalmadı

M.N.