Sana istesem de yazamıyorum
Kalemim,kelamım,nutkum tutuldu...
Ödenmez borcum var sermayemse yok
Karşına çıkmaya yüzüm kalmadı...
Doğduğum gün verdin yirmidört altın
Beni en şerefli yaratık yaptın
Herşeyimi verdin beni donattın
Tek kusur sayacak yüzüm kalmadı.
Verdiğin herşeyle hep sevindirdin
Hakettiğimden de çok rızık verdin
Sanatınla Kudretini gösterdin
Senden istemeye yüzüm kalmadı.
Yıllarca uyudum,yolundan şaştım
Kendimi unutttum,yabancılaştım
Yirmi dörtte birden bile hep kaçtım
Borcumu soracak yüzüm kalmadı.
Sana teşekkürü hiç düşünmeden
Dünyanın derdine düşmüşüz neden?
Duramaz gibiyiz sanki yemeden
Kul oldum demeye yüzüm kalmadı.
Kayıt Tarihi : 11.2.2009 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!