Yüzüm Gülmemiş Şiiri - Güven Tekin

Karanlık gecelerime neden güneş doğmaz?
Neden hep karanlıkta kaldı hallerim?
Dost dediklerimiz de bir bir gitmeye başladı.
Yürekten kim sever dediysem sırtımdan vurdu.Umutlarım odamın dört duvarına hapsolmuş,
Baharlarım gelmeden saçlarıma aklar düştü.

Gözlerimde yaşlar, silmeye fırsatım olmadı;
Yalan dünyada yüzüm hiç mi gülmezmiş?Kara bulutlar hep mi başımda geziyordu?
Dualarımda çaresizce Allah’ıma yalvardım her gece.
Uykularım hep mi kabuslarla dolu olur?

Sevda, aşk uğramadı gönül sarayıma benim.Korkularımı yenemiyordum bir türlü, korkuyorum;
Kalan dostlarımı kaybetmekten korkuyorum.
En çok da yanlış anlaşılmaktan korkuyorum.
Şimdi sessiz çığlıklarım çaresiz, sonsuz bir gemiyi bekliyor.