Yüzüm Gülmedi Şiiri - Celal Bahar

Biliyorsun gözlerin benim vazgeçilmezimdi,
Karanlığımı aydınlatan,
İçimi ısıtan güneşimdi,
Biliyorsun ben en çok avuç içlerini özlerdim,
Bir de o kokun yok mu, o kokun,
Ne zaman solusam,
Ben kendimden geçerdim.

Biliyorsun sevdan benim mucizemdi.
Kanatsız uçtuğum gökyüzüm,
Derinlerinde kaybolduğum denizimdi.
Biliyorsun en çok dizlerinde uyumayı isterdim,
Birde saçımı okşaman yok muydu!
Ne zaman dokunsan,
Ben kendimden geçerdim.

Bilirsin kalbim benim değil senindi.
Atmasına tek sebep, senin sevgindi.
Biliyorsun yaklaştıkça hep,
Benden sana gelmek isterdi,
Bir de çok hızlı atıyor demen yok muydu!
Ne zaman öyle desen,
Kalbim kendinden geçerdi.
***
Ey sevgili,
Keşke bu kadar acıtarak gitmeseydin,
Beni sevmedin,
Bari kalbime ihanet etmeseydin.
Biliyorsun, o seni çok ama çok severdi.
Böylesi bir güzele bin canım olsa feda derdi.
Şimdi görsen sanki süt dökmüş bir kedi.
Gittiğin günden beri,
Tek bir gün yüzü görmedi...