Yüzük Şiiri - Burhan Sevimligil

Zor olsa da...Söz çemberi ile...
İlk gün, ilk saatler, ilk dakikalar...
Parmaklarda yüzükler ve gönülde huzur.
Ama sanki bir yabancı bu ışıltılar!
Derken vücudumu saran bir korku,
Yürekten ciğere dağılan bir endişe,
Bedenimi saran bir kaygı.
Boğulduğum gelecek düşünceleri.
Derken varıyorum anın farkına.
Benden bağımsız akıp giden zaman...
Kafamı şarkılara kulak vererek,
Eşlik ederek dağıtmaya çalışırken;
Farkında olmadan çevirdiğim yüzüğüm.
Bunun için erken miydi, sırası mıydı,
Kaldırabilir miyim... Acaba... Oldu mu...
Ve ellerine takılan gözlerim.
Ceylan kadar zarif bileklerin,
Genç bir fidan dalı gibi parmakların derken,
Yine aynı şeyi, aynı anda yapıyoruz!
Yine çevrilen bir yüzük ve düşünceler.
Belki aynı girdap, belki farklı ama,
Yalnız olmadığını bilmenin cürreti,
Uğrana savaşımın değeri,
Gayemin sen olma cesareti ile,
Doluyor ciğerlerim ve her hücrem.
O an anladım ki, hazırım...
Senle paylaşacağım her şeye de varım...