Yüzü Nursuz Şiiri - Aydan Güner Özdemir

Niye doğduk bilmem artık,
Bu keşmekeş içine,
Hainler başa çıkmış,
Çok gidiyor gücüme.

Arsız, yüzsüz, hain, hırsız,
Gönüllerde taç kurmuş,
Anlamadım insanları,
Sevilir yüzü nursuz.

Bak dünyanın haline de,
Görsen açsan da gözün,
Ne hileler döndürürsün,
Utanmaz mı hiç yüzün?

Çocuk, bebek, yaşlı, genci,
Durmadan kullanırsın,
Dönsen baksan bir aynaya,
Belki de utanırsın.

Kimi bir ekmeğe muhtaç,
Çoluk-çocuk evde aç,
Yutarsın yetim hakkın,
Etrafına zehrin saç.

Arsız, yüzsüz, hain, hırsız,
Gönüllerde taç kurmuş,
Anlamadım insanları,
Sevilir yüzü nursuz.

Dur Aydostum görme fazla,
Yüreğin kaldıramaz,
Göz önüne sersen bile,
Kimseler anlayamaz.