Bir fısıltıdır kulaklarımda,
Ürkek biraz da titrek;
Kendine iyi bak diyorsun
Ben senden ayrılmadım!
Ayrılamadım ki…
Bir baksana gözlerime
Hiç senden ayrılmış gibi mi bakıyor?
Üç boyutlu bir resim olmuş sanki
Gözlerin gözlerime
Belki duymayacağım artık
Nefesinin sıcaklığını kulaklarımda
Saçların tül tül perdelemeyecek belki gözlerimi
Sanma ki seyrelecek gün geçtikçe içimde sevdan
Her zamankinden daha çok düşüneceğim seni;
Kızıla boyanmış siyah saçlarını
Uçurtmalara yuva olmuş endamını.
Saçların yahut endamın,hepsi bir yana:
İlle de sebepli sebepsiz gülüşünü.
Kayıt Tarihi : 2.5.2006 15:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nail Oruç](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/02/yuzsuz-gozler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!