Yüzme Bilmez, Gülme Bilmez Şiiri - Kemal ...

Yüzme bilmez, gülme bilmez şu yavrum
Kaderinde niye böyle yazılmış
Ekmeğinde kara oldu a yavrum
Gözden akan, gözyaşları sel olmuş

Gel de anlat evdeki şu yavruya
Babasını soran yetim kuzuya
Dizilmişler ana baba avluya
Nasıl derler bekleyen yavukluya

Hep geliyor kara bulut üstüne
Açılmıyor güneş vurmaz yüzüne
Dertleri de çöker zayıf gövdeye
Babasız evlerde nasıl geçer günlerde

Utanmayan ağaya da baksana
Bir lokmayı çok görüyor insana
Gün yüzünde yedirmiyor canlara
Kendiside inmiyor ki ocağa

Göremedi duyamadı sesleri
Gelen sular oluşturdu gölleri
Kara gözün, kararken gözleri
Çırpınırken, veda eder elleri

Üç gün oldu, beş gün oldu geçmiyor
Şu yürek de dertler bir kez bitmiyor
Şu ocaktan iyi haber gelmiyor
Şu dizlerde, şu bedeni çekmiyor

Hani nerde, görünmüyor sendika
Dar gününde bulamazsın bir daha
Her fırsatta satıyorlar ağaya
Ağlarda iman etmiş paraya

Karakaşa, kara göze kurbanım
Helal ekmek yiyenlere hayranım
Haksızlara kalemimle belayım
Kemal ister gönüllerde olayım

Kemal BERK
Fen ve Teknoloji Öğretmeni
Sunguroğlu İO.Müdür Yrd
Çorum Sungurlu