Yüzleşme Şiiri - Nedim Uçar

Dalımda kuruyan bir yaprak gibi,
Yıllar nasıl geçti anlayamadım.
Yüreğim aslında bir çocuk gibi,
Aynada kendimi tanıyamadım.

Bir zaman ne güzel saçlarım varmış,
Gözümün beyazı bir temiz karmış,
Şimdi çevresini çizgiler sarmış,
Aynada kendimi tanıyamadım.

Yanağım buruşmuş, çenem çekilmiş,
Dudağım kurumuş, dişim dökülmüş.
Omuzlarım düşmüş, belim bükülmüş,
Aynada kendimi tanıyamadım.

Alnımın üstüne çizgiler dolmuş.
Şakağım kırlaşmış, kaşlarım solmuş,
Sabahlar çekilmiş, gün akşam olmuş,
Aynada kendimi tanıyamadım.

Bir fidan gibiydim kilo almışım,
Kendime yakışan bir eş bulmuşum,
Çocuklar büyümüş ben küçülmüşüm,
Aynada kendimi tanıyamadım.