açıyorum pandoranın kutusunu
görüyorum bir izole yaşamın küllerini
son demine vurmuş bir hayatın uzatma dakikaları
artık biliyorum nefes almak israf
yerçekimini bile kaldıracak gücüm yok!
kapanıyor sonunda yorgun gözkapakları
dans ediyorum sanal bir boşlukta
sanki başka bir gezegenin yörüngesi
hayallerimle yüzleşiyor yoz benliğim
oysa ki düşlerimmiş ideal gerçeğim
gerçek ise boşa geçmiş senelerim.
Kayıt Tarihi : 23.3.2005 20:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!