Bu gün gökyüzü, kömür karasına bulandı.
Suçsuz, günahsız ruhlar sema ya uzandı.
Analar, babalar, kardeşler, vatanımız,
Hep birlikte, kara mateme boyandı.
Türkiye'miz şehitlerimize ağlıyor!
Ağlamak yetmiyor, yüreklerden kan damlıyor.
Kara k/ömürler, beyaz kefenlere sarılıyor.
Kara meleklerin ruhlarına, el(Fatiha) oku/nuyor.
Ekmek parası için, onca can, bir hiç sayılır mı?
Şehit düşen ruhlara, kefen yakışır mı?
Kara bedenler otopsi masasında, neşterle kıyılır mı?
Hazırlanmış toplu makber, ruhlar semadan çağrılır mı?
19 yaşında bir gencin umutlarını,
Som/altın amansızca tüketti.
Koca yürekli genç yarınlarını,
Güneşsiz yer altı yüzünden terk etti.
Ey! Madenci anaları, babaları, kardeşleri,
Neneleri, dedeleri, eşleri, çocukları,
Eğmeyin başınızı, dik tutun!
Şehit aileleri olmaktan, onur duyun!
Çünkü… Onların yüzleri kömür karası,
Yürekleri ay parçası, utanması gerekenler,
Elbette kömür karasından da kara,
Haram/kara paralarından vazgeçemeyenlerdir...
Kayıt Tarihi : 15.5.2014 00:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yürekleri ay parçası, utanması gerekenler,
Elbette kömür karasından da kara,
Haram/kara paralarından vazgeçemeyenlerdir...
utanması gerekenler sütten çıkmış ak kaşık.
daha fazla kazanma peşindeler.
kutluyorum duyarlı kalem.
şiirinizi ve sizi
kutluyorum
Bilgehan hanım
Selam ve hürmetle...
Kaleminiz, yüreğiniz daim olsun dileklerimle..
Saygı ve Selamlarımla..
TÜM YORUMLAR (6)