Yüzdeki Yağmur Şiiri - Birkan Demirci

yüzyıllık kilitler asılı ahşap kapılarda,
çatı arasında.
kapıların arasında sıkışmış çocukluğum;
ne kapılar açılır,ne kilitler anlatır yüzyıllık hikayeyi.
bir sabah uyandığımda kan,te,pis kokular içinde
merdivenleri ovaladıkça küskünlüğün acı çığlığı kulaklarımda.
bir tarafı kör, bir tarafı sağır kaldı çocukluğumun.
en mahrem teninde
sevişmişliği yüzdeki yağmur.
güzel annem; en masum zamanlarımın yankısı,
aklımın anlamsız çığlığı.
çocukluğum gitti senle.
sana bir ses göndersem rüyalarımdan;
yüzümdeki yağmur sağanaklaşıyor.
gidişin inanası şey değil,yinede ümit var;
kilitleri kıracak,kapıları çarpıp gelecek gibisin.
sana bir rüyamı anlatayım:
yüzündeki yağmuru silmeden gelme.