Yüz Metre Yürüyünce Şiiri - Hasan Arpaci

dusunceuretelim.blogspot.com

Akşam olur,
Biz gençler,
Şöyle bir bozburun yapardık.
Yüz metre yürüyünce,
Bakkal Hasan'ın sattığı,
Kırmızı kuyruklu Samsun'u,
Çekip kulağımızın ardından,
Tekel kibriti ile yakardık.
Oksijen bolluğundan ciğerlere,
Biraz duman da katardık.

Ankara'nın taşına baktan başlar,
Çırpınırdın Karadeniz den çıkardık.
Ilgaz Anadolu’nun yüce bir dağı,
Sanki bizim vadi yiğitler otağı,
Öyle sanırdık.

Kulaktan dolma kültür,
Kitabı rüyada görür,
Gazeteyi yollardan bulur,
Günde bir defa ajans dinlerdik.

Kim ne yapsın bizim gibi salakları,
Bu kadar cahil dangalakları,
Aynı şeyleri konuşa konuşa,
Yoğunlaşmış manyakları.

Ama
Gel de bize sor,
Biz dağları devirmeye,
Ülkeyi yönetmeye taliptik.
Okudukça küçüldük,
Büyüdükçe ufaldık,
İlim denizine daldık,
Kendi halimize baktık,
Nokta olduk, ünlem sandık,
Sonra bilimin arkasından,
Bakıp kaldık.
Dünyanın,
Döndüğünü bile anladık,
Kargadan kılavuzlarımıza bile,
Artık inanmadık.
Sitemle el salladık...

Hasan Arpacı,1972,Ortalıca,Tosya