yüz çiçek açsan
bin yaprak döksende
yine adın sonbahar
geldik gidiyoruz işte
ellerine kına yak
bir arpa boyundayken ömür
kebanlı imlasız
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
