Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
yüz yirmi memleket yoldaşı / her biri için bin gözyaşı / anlatım duygusu sıradışı..
ne diyelim?..
ruhlara yüzyirmi kere rahmet..
şiire on iki tane on puan..
Çok etkilendim,bu anlamlı şiirinizden sonra filmi seyredeceğim Murat Ginlik Üstadım,güçlü kaleminizi tebrik ve takdir ederim,şiiriniz içinde teşekkürler,yüreğinizin sağlığı ve saygınlığı daim olsun,sonsuz selamlar.
Vatana feda olsun diye yetiştiriyormuş eskiden analar çocuklarını...şimdilerde teninine rüzgar deyecek diye korkarak büyütüyorlar.Zor oyunu bozarmış.Rabbim bir daha böyle imtihan etmesin.Bir daha o günleri göstermesin ama yaşananda unutulmasın.Unutmak imtihanı çeker.Siz unutturmamak adına bir kayıt geçmişsiniz.Filmi de izlemiştim gerçekten çok güzeldi.Herkese tavsiye ediyorum.Saygılar...
ve anlam yüklenmiş güzel dizelere tşk..şaire tebrikler...
El kadar bebeydiler
Hepimizden er’diler
Bu vatana neferdiler
Düşünmediler…
Tereddüt etmediler
Ölüm beyaz kefendi
Öldüler..
Tam tamına
120 kişiydiler
NİÇE 120 LER GİTMEKTE,ONLARIN KIYMETİNİ NE KADARIMIZ BİLİYORUZ....ÇOK GÜZEL TEBRİKLER
'Birinci Dünya Savaşı sırasında Rus birliklerine karşı Hoy Cephesi'nde savaşan
sınır birliğinin cephanesinin tükendiği bilgisinin Van'a ulaşmasının ardından
mühimmat taşıyacak yetişkin bulunamayınca yaşları 12 ile 17 arasında değişen
çocuklar bu görevi üstlenir. Okullarda öğrenim gören 120 çocuk teslim aldıkları
cephaneyi 100 kilometre uzaklıktaki Kafkas Cephesi'nin Hoy sınırına doğru büyük
zorluklarla götürür. Kış mevsiminde sırtlarındaki malzemelerle karlı dağları aşarak
birliğe ulaşan çocuklardan 98'i cephaneyi teslim ettikten sonra geriye dönerken
Özalp-Van karayolundaki Mamedik Geçidi'nde tipi ve fırtına nedeniyle donarak şehit olur. '
Karlara yazılan bu kahramanlık destanının (ki daha niceleri vardır bunun gibi) şiire yansıması ve duygu aktarımı oldukça etkili. Tebrikler Murat
Ölüm öpüyor kar beyazı
Ayazı can vuruyor
Umut sırtlarında yükleri
Rüzgar keskini yüzleri
Gün yüzü görmeden
Bir ocak tüttürmeden
Bitmeden daha tüyleri
Kan kırmızı üstünde
Dalga dalga bir yıldızın
Bir hilalin peşinde
Bu milletin çocukları
Ölüm öpüyor kar beyazı
Ayazı can vuruyor
Arkalarında ordu
Önlerinde analar
Düşüyorlar teker teker
Ortası beyaz kefen
Olsan da feryat eden
Canda durmuyor ten
Ölüm öpüyor kar beyazı
Ayazı can vuruyor
Bir bekleyiş ölümüne
Bir bekleyiş acıya kan doğrayan
Sonra ufukta birkaç leke
Sıra sıra gidenlerden
Bir avuç umut
Bir avuç can pazarı
Şafaktan geriye kalan
Kocaman yürek yangını
El kadar bebeydiler
Hepimizden er’diler
Bu vatana neferdiler
Düşünmediler…
Tereddüt etmediler
Ölüm beyaz kefendi
Öldüler..
Tam tamına
120 kişiydiler
___________________
duyarlı yüreğinize sağlık Murat Hocam,
oğlum olursa şayet mutlaka ben de gönderirim...
bu vatan için canım feda, canımın canı feda...
tam puanımla antolojimde...
saygı ve selamlarımla...
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta