Yuvasız Kuşlar Gibi Şiiri - Ömer Dede Kılıç

YUVASIZ KUŞLAR GİBİ

Bu gece yalnızım, dostluluğu özler gibi,
İncitiyor, yaralıyor yakışıksız sözler gibi,
Can sıkıyor bakışın, kem gözler gibi,
Sığamıyorum bir yere yuvasız kuşlar gibi,

Bir prenses geçti ömrümün sonunda,
Peri masalımın kahramanıydı vefasız,
Hayallerimin sultanıydı aşk yolunda,
Rüyalarımın perisiydi, ahde vefasız.

Canan ömrümün sonunda çok üzdün beni,
El var demedin, yerden yere vurdun beni,
Takdir beklerken, ayaklar altına serdin beni,
İncittin namertlerin diline verdin beni.

Has bahçemin sümbülüydü, gül açınca,
Gönlümün bülbülüydü, dil konuşunca,
Gözlerimin nuruydu, etrafa ışık saçınca
Gönlüm uslanıyordu, bülbül lal olunca.

Balkondan bakıyor, gül benzi solgun,
Onu ızdıraplı gördüm gözleri yorgun,
Suçlu arama kendin ettin kendin buldun,
Kılavuzu karga olanın sonu buydun.

Kul Ömer, unutma gülsüz diken olmaz,
Aşk bahçesindeki güller asla solmaz,
Ağlayan gözler bir daha yaşla dolmaz,
Yuvası bozulan kuşlar, aynı dala konmaz.

, 02.05.2018 Ömer KILIÇ