Çoğu zaman
baba reis,
bir işyeri emekçisi…
Anne!
Her zaman kollayan
yada şefkat besicisi..
Çocukların sığındığı
dayanak yaptığı
yuva…
Ya sahip olamayanlar:
Yaşamın kıyısında
hep
tutunacak yer bulamaz,
içinde filizlenen şey
ancak!
Düşeceğim endişesi…
Kayıt Tarihi : 25.7.2006 16:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurcan Göksel](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/25/yuva-9.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)