Yutan Yutana Şiiri - Ferahmiz Ceylan

Kurtlar sofrasından kapan kapana,
Kimileri doymuş yatan, yatana,
Ne geçmişim kalmış, ne geleceğim,
Bozulan kültürü yutan yutana

Köylerimiz şehirlere yığılmış,
İş yüzünden yurtlarından dağılmış,
Kalabalık, gürültüye boğulmuş,
Yorganı sırtında kaçan kaçana.

Kimisi ameledir, kimisi usta,
Kimisi sağlamdır, kimisi hasta,
Kimisi aç gezer, kimi yer pasta,
Dünya nimetini kapan kapana.

Evlenmeyle boşanmalar bir anlık,
Sevmeyle seyran olmuyor samanlık,
Aydınlık sandığı şehir karanlık,
Uymaya çalışır açan açana.

Edep zayıflamış kalmamış hayâ,
Her sözün içine katmışız riya,
Kabadayıyız görünüşte güya,
Ağzımızda argo uçan açan,

CEYLANİ der dünya hali bilinmez,
Anlımıza yazılan yazı silinmez,
Ecel, nerde nasıl gelir bilinmez,
Dünyadan ahirete göçen göçene.

29/05/2008-saat15,43-İstanbul
Ferahmiz CEYLAN