Yusufçuk Şiiri - Ayşe Uçar

sabahın seherinde
almış eline sazı yusufçuk
"yusufçuk yusufçuk" diye şakırken
tüm tekmil kuşlar çerezlik korusunda
neşeli coşkulu şenlikler
dünya’ya başkaldıran
bir direniş bu

zulümlere savaşlara
katliamlara yenilgilere çocuk işkencelerine
kan gövdeyi götürten hazımsız yüreklere Tanrısız Tanrıcıklara
insanoğlunun yapamadığını yapan
ah! o asil kuşlar

affedin! sizin kadar olamadık
ne sizler gibi özgürleştik ne de sesimiz soluğumuz
sizin gibi gür çıktı yokluğa
çaresizliğe

kendi
mahpuslarımızda oturduk ağladık gece gündüz
ve sahte özgürlük naraları attık
yaradılışın hikmetli var oluşunun
kıymetini bilemedik değerini hiç
çözemedik

o kadar çok egomuz hırslarımız vardı ki
o kadar da açgözlülüğümüz
kıskançlığımız
hasetliğimiz

ah!...

siz masmavi gökyüzünü içinizde paylaşırken
fırtınalarla şimşeklerle yağmurlarla dolularla
yemyeşil ağaçları yapraklarını serin rüzgârları
dağların özünden akan çavlanları
sevgiyle kutsarken şükürlerle
yudumlarken

bizler
sokak savaşlarında birbirimizi öldürüyorduk
en güzel benim evim -en güzel benim arabam -en yakışıklı
-en güzel oyununu oynarken
aptal aptal

kötülük boş durmuyordu
elinde kılıcı mavzeri diyeceğim de onlar da hayal oldu

teknolojinin
bam telini titretmiş adamlar uzaya mekik uydular gönderirken

bizi evlerimizde
kontrol manyağı yapmışlar
oturmuşuz oturduğumuz yerde köşe taşları gibi
camdan dünyanın kör gözünün içine düşmüşüz
hepimiz sanal aşklara mahkum -doğadan topraktan uzak
sevgiden merhametten yoksun- acımasız duygusuz
güruhlara dönmüşüz

hey! gidinin dünyası hey!!

bir de oturmuşuz sana feleğe kadere sövmüşüz
kendi akılsızlığımıza basiretsizliğimize şiirler yakıp
ağıtlar bestelemişiz

ah!...

velhasıl sizler kadar olamamışız sevgili kuşlar
sevgili karıncalar- sevgili solucanlar sevgili toprak- sevgili tohumlar
sizler hâlâ aynı gayret aynı şevkle çalışır
didinirken

seyredin bakın
bizler birbirimizi ne güzel boğazlayıp ne de güzel yiyoruz afiyetle
güzelim doğayı yok edip ne güzel de talan ediyoruz
okyanusları ormanları suları

ah!...

her sabah
nasıl da güzel ötüyorsunuz ne güzel şakıryorsunuz
güllerle çiçekler böceklerle
ve tüm canlılarla

bizlere bakmayın hiç
bizler ruhu çalınmış kalbi kararmış
gözü kör yağmacı istilacı arsız canavarlara
bakmayın sevgili yusufçuklar

aldırmayın siz

biz ateşe verirken dünyayı insanlığımızı
her seher ötmeye devam
edin lütfen

belki yerlerde sürünen insanlığımız
vicdanlarımıza aklımıza yenik düşer kalbimize ruhumuza
sahip çıkar da ayağa kalkar
tekrar canla başla
sarılırız dünya’ya

-selametle

.......

18062024
06:57